Table of Contents
W zeszłym tygodniu niektórzy odwiedzający zgłosili, że nauczyli się jak włączyć APIP w systemie Windows 7.
Zatwierdzone
Automatyczne prywatne adresowanie IP (APIPA) to funkcja systemów operacyjnych opartych na systemie Windows (dołączanych do systemu Windows 95, ME, 2000 i XP), która pomaga komputerowi automatycznie używać jednego adresu IP dla siebie, w niektórych przypadkach nie jest to dynamiczny host Dostępny jest serwer protokołu konfiguracji (DHCP) — wykonaj tę normalną funkcję.
Więcej informacji
Komputer z systemem Windows skonfigurowany do korzystania z protokołu DHCP może przypisać sobie rzeczywisty pełny adres protokołu internetowego (IP), który serwer DHCP jest często trudny dostać się do. Może się to zdarzyć na przykład w sieci bez sieci DHCP lub gdy serwer DHCP jest zwykle tymczasowo niedostępny dla usług.
Ten post opisuje najłatwiejszy sposób automatycznego adresowania aplikacji Transmission Control Protocol/Internet Protocol (TCP/IP) bez konieczności posiadania serwera DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) zwykle w sieci. Wersje systemu wymienione w sekcji „Dotyczy” tego konkretnego artykułu otrzymają funkcję ogólnie znaną jako Automatyczne prywatne adresowanie IP (APIPA). Dzięki tej funkcji niesamowity indywidualny komputer z systemem Windows może przypisać sobie adres IP (protokół internetowy) w przypadku, gdy serwer DHCP nie jest dostępny lub zwykle nie jest obecny na spotkaniu towarzyskim. Ta funkcja ułatwia konfigurację i utrzymanie niezbyt dużej sieci lokalnej (LAN) przy użyciu protokołu TCP/IP.
Jak to działa
Podobnie W dodatku czas dla Windows 2000, Windows Server 2003 zachęca do skonfigurowania nowej konfiguracji IP dla stacji roboczej z włączonym DHCP, która nie może komunikować się z serwerem DHCP. Jeśli twój dobry komputer z systemem Windows Server 2003 nie może uzyskać lub udekorować przybrzeżnego kontraktu DHCP, będzie się krzywił z niesamowitym adresem IP sieci klasy B 169.254.0.0. Może to być wykorzystane do zapewnienia krótkoterminowego (choć ograniczonego) dostępu do mapowania, gdy niesamowity serwer DHCP jest niedostępny, lub do zapewnienia rozwiązania dostępu opartego na zasadach, aby mieć małą przestrzeń roboczą z ograniczonymi potrzebami interakcji, gdzie forum DHCP może być niedostępne. .
Gdy określony komputer z systemem Windows nie może uzyskać silnego adresu IP ze sprzętu DHCP, system operacyjny automatycznie przypisuje mu automatycznie wygenerowany prywatny adres IP systemu Windows o nazwie APIPA. Ten automatycznie zarezerwowany adres IP jest zbliżony do dokładnego zakresu od 169.254.0.1 do 169.254.255.254. Krótko mówiąc, możemy powiedzieć, że prawie tylko adresy IP, w przeciwieństwie do (169.254.X.X), to APIPA, a to pokazuje, że nie każdy z twoich komputerów jest połączony, co może obsługiwać wiele sieci. Ponieważ APIPA (169.254.X.X) jest po prostu zupełnie nowym prywatnym adresem IP, do którego należy adres, twój komputer prawdopodobnie nie będzie łączył się z innymi określonymi komputerami podłączonymi do sieci (podłączonymi do twojego unikalnego serwera DHCP). Jeśli chcesz, aby Twój nowy komputer komunikował się tak samo jak inne serwery w sieci, musisz zmienić adres IP na 169.254.X.X, unikając naszych własnych problemów, które uniemożliwiają Twojemu komputerowi uzyskanie prawidłowego adresu IP jako serwera DHCP. Ten przewodnik wyjaśnia główne przyczyny wśród APIPA i jak je usunąć.
Jak działa APIPA
Sieci zaprojektowane do złożonego adresowania opierają się na właściwym hoście DHCP do zarządzania ogólnokrajowymi adresami IP oferowanymi przez udział. Gdy urządzenie klienckie z systemem Windows chce dołączyć do komunikacji z komputerem lokalnym, kontaktuje się z serwerem DHCP, aby uzyskać prawo własności do swojego adresu IP. Jeśli serwer DHCP przestaje działać lub prawdopodobnie błąd sieci zakłóca ich żądanie, proces ten może szybko zawodzi.
Który adres IP odpowiada zakresowi adresów APIPA?
169.254.0.1 do 169.254.255.IP 254.Zakres adresów apipa to w szczególności 169.254. 0,1, aby Ci pomóc 169.254. 252 254. Kiedy zarządzanie APIPA IP zostanie definitywnie wykryte dla odległego komputera Desktop Central, związki Desktop Central wykrywają, że ta konkretna forma serwera jest trudna do osiągnięcia.
